Širenje gojaznosti i oboljenja koje ona prouzrokuje dovelo je do opravdanih upozorenja koja govore o epidemiji koja ozbiljno ugrožava zdravlje stanovništva u razvijenim zemljama. Autor polazi od klasičnog liberalnog određenja razlike između činova koji se odnose samo na delatnika i činova koji se odnose i na druge i postavlja pitanje kako se iz liberalne perspektive može posmatrati problem gojaznosti.

EASO EVROPSKO UDRUŽENJE ZA PROUČAVANJE GOJAZNOSTI  PRAKTIČNI VODIČ ZA RODITELJE PREKOMERNO UHRANJENE DECE

Evropsko udruženje za proučavanje gojaznosti - EASO: Principi i ciljevi

Gojaznost kod dece predstavlja „novu“ epidemiju savremenog društva, čiji je značaj daleko veći u odnosu na posledice koje može dati nego samo prisustvo problema. Etiologija gojaznosti je, svakako, kompleksna i multifaktorijelna. U ovom radu se razmatra uticaja porodice na pojavu gojaznosti kod dece i adolescenata u kontekstu Bronfenbrenerove bioekološke sistemske teorije.

Smanjeno zasićenje arterijske krvi kiseonikom, zbog smanjenja parcijalnog pritiska kiseonika u vazduhu, na višoj nadmorskoj visini uslovljava lučenje eritropoetina koji podstiče eritrocitopoezu.
Cilj rada je bio utvrđivanje uticaja nadmorske visine na parametre krvne slike.

Ispitivanjem je obuhvaćeno 63 zdrave dece, starosti 7 godina, podeljenih u 3 grupe prema mestu stanovanja. I grupu je činilo 21 dete predgrađa Sevojno, koje se nalazi na nadmorskoj visini 370 m, II grupu 22 dece iz sela Kremna, na 822 m, i III grupu 21 dete iz grada Užice, na 411 m.

Pred vama je rad čiji je osnovni cilj da pokaže kako su uređeni zdravstveni sistemi doprineli, a i dalje doprinose, da se zdravstveno stanje građana zemalja-članica Evropske unije značajnije poboljša. To je razlog zašto su starije zemlje-članice Evropske unije (Austrija, Belgija, Francuska, Nemačka, Holandija), spremne da utroše veći deo svog bruto društvenog proizvoda (BDP) na zdravstvenu zaštitu svojih građana.

Hipotiroidizam predstavlja stanje snižene proizvodnje, poremećene raspodele ili izostanka dejstva tiroidnih hormona. Klinička dijagnoza hipotiroidizma nije uvek jednostavna zbog nespecifičnosti kliničkih manifestacija. Određivanje TSH u serumu predstavlja test prve linije za dijagnozu hipotiroidizma. Cilj rada je bio da se utvrdi prisustvo drugih endokrinih oboljenja i poremećaja u bolesnika sa supkliničkom (nivo TSH od 5 do 10 mIU/l) ili kliničkom (TSH veći od 10 mIU/l) formom hipotiroidizma. Analizirano je 50 bolesnika (35 sa kliničkom hipotireozom i 15 sa supkliničkom formom bolesti).

Štitasta žlezda je najveći endokrini organ i ima najveću učestalost oboljenja u odnosu na druge endokrine organe. Uspešno operativno lečenje kako benignih tako i malignih oboljenja štitaste žlezde povezano je s adekvatnom preoperativnom pripremom, preciznom operativnom tehnikom i poznavanjem hirurške anatomije. Komplikacije koje se mogu javiti zbog nepoznavanja hirurške anatomije štitaste i paraštitastih žlezdi trajno ugrožavaju zdravlje operisanog i čine ga doživotnim invalidom.