Ishemijski moždani udar u pacijenata sa tipom 2 dijabetesa: povezanost snižene insulinske senzitivnosti i poremećaja fibrinolize

Uloga i značaj insulinske senzitivnosti (IS), kao i povezanost IS sa poremećajem fibrinolize za ispoljavanje ishemijskog moždanog udara (IMU) još uvek nije razjašnjen. Cilj istraživanja je bio da se analiziraju nivoi IS i insulinemije, kao i njihova povezanost sa nivoom plazminogen aktivator inhibitora 1 (PAI-1) u 34 pacijenta sa tipom 2 dijabetesa (T2D) i IMU (grupa A), 30 pacijenata sa T2D bez IMU (grupa B), 33 pacijenta sa IMU bez T2D (grupa C) i 33 zdrave kontrole (grupa D). Postojanje IMU potvrđeno je na osnovu kliničkog i nalaza neurovizuelizacionih procedura. IS je određivana metodom minimalnog modela (Si indeks). Nivo insulina je određen metodom radioimunoeseja, a nivo PAI-1 određivan je hromogenim plazminogen/plazmin supstrat esejom. Rezultati su pokazali da su nivoi Si bili značajno niži u grupi A u poređenju sa B (1.17+/-0.66 i 2.79+/-0.62 min-1/mU/lx104; p<0.001), kao i u grupi C u odnosu na D (3.25+/-0.84 i 6.03+/-1.69 min-1/mU/lx104; p<0.001). Grupa A je imala značajno više nivoe insulinemije u poređenju sa grupom B (19.46+/-4.11 i 14.79+/-1.75 mU/l; p<0.001), kao i grupa C u odnosu na D (15.16+/-2.23 i 7.54+/-2.03 mU/l; p <0.001). Nivo PAI-1 je bio značajno viši u grupi A u odnosu na B (7.78+/-1.05 i 4.56+/-0.71 mU/l; p<0.001) i u grupi C u odnosu na D (4.65+/-0.69 i 3.48+/-1.29 mU/l; p<0.001).  Pokazana je korelacija Si sa nivoom PAI-1, u ispitanika sa i bez T2D. Rezultati ukazuju da snižena insulinska senzitivnost, udružena sa kompenzatornom hiperinsulinemijom, može ostvarivati svoj aterogeni uticaj na ispoljavanje IMU i preko sniženja fibrinolize.

Dodatak	Veličina
Ishemijski moždani udar u pacijenata sa tipom 2 dijabetesa	244.64 KB