DIJAGNOSTIČKI POSTUPAK I TERA PIJA ADOLESCENTNE GOJAZNOSTI

25 Jan, 2011

Jezik Srpski

vol. 16, br. 39

2011

50-64

Institut za zdravstvenu zaštitu majke i deteta Srbije „Dr Vukan Čupić”, 11070 Beograd, Radoja Daki ća 8

Banićević M, Zdravković D., Sprečimo gojaznost – sačuvajmo zdravlje dece i adolescenata. Beograd: UNICEF, kancelarija Beograd, 2008

Barlow SE and the Expert Committee. Expert committee recommendations regarding the prevention, assessment, and treatment of child and adolescent overweight and obesity: summary report. Pediatrics 2007; 120(Suppl. 4):S164-S92

Speiser PW, Rudolf MCJ, Anhalt H, et al. Concensus statement: Childhood obesity. J Clin Endocrin Metab 2005; 90:1871-87

Dhaliwal SS, Welborn TA. Central obesity and multivariable cardiovascular risk as assessed by the Framingham prediction scores. Am J Cardiol 2009; 103:1403–7

Olshansky SJ, Passaro DJ, Hershow RC, et al. A potential decline in life expectancy in the United States in the 21st Century. N Engl J Med 2005; 352:1138–45

Rastuća incidencija gojaznosti kod dece i adolescenata postala je problem u Srbiji kao i u ostalom delu sveta. Gojaznost se definiše kao indeks telesne mase (ITM) jednak ili veći od 97. percentila koji je specifičan za pol i uzrast ispitanika, a izračunat iz telesne mase podeljene kvadratom telesne visine. Preuhranjenost se definiše kao ITM veći od 90. percentila. Razlikovanje obične egozogene gojaznosti i morbidne gojaznosti zasniva se uglavnom na kliničkim kriterijumima. Ispitivanje gojaznog adolescenta obuhvata i prepoznavanje komorbiditeta i komplikacija gojaznosti.

Štetni efekti gojaznosti na javno zdravlje i cena lečenja posebno ukazuju na značaj prevencije i lečenja gojaznosti u detinjstvu i adolescenciji. Saveti u pogledu ishrane i fizičke aktivnosti ostaju temeljni principi lečenja gojaznosti. U vezi s tim, preporuka o neophodnosti trajnog režima povećanja fizičke aktivnosti u trajanju od najmanje jednog sata svakog dana je jedna od dve osnovne mere u lečenju gojaznosti kod adolescenata. Redovna fizička aktivnost pospešuje gubitak težine zahvaljujući porastu energetske potrošnje i povećanju bazalnog metabolizma usled povećanja mišićne mase. Druga mera je kontrola ishrane.

Na žalost, navedene intervencije u načina života retko rezultuju dugoročnim gubitkom telesne mase tako da većina lečenih osoba vraća početnu težinu u roku 3-5 godina. Kriza zdravlja stanovništva prouzrokovana gojaznošću jasno nameće potrebu efikasne farmakoterapije gojaznosti. Na nesreću, danas dostupni lekovi namenjeni dugoročnom lečenju gojaznosti su malobrojni i ograničene efikasnosti. Najefikasniji metod za postizanje značajnog i trajnog gubitka u težini kod gojaznih osoba je barijatrijska hirurgija. Tretman gojaznosti u mlađim uzrastima daje bolje rezultate od intervencija kod odraslih

Dodatak	Veličina
06Zdravkovic.pdf	283.07 KB