Širenje gojaznosti i oboljenja koje ona prouzrokuje dovelo je do opravdanih upozorenja koja govore o epidemiji koja ozbiljno ugrožava zdravlje stanovništva u razvijenim zemljama. Autor polazi od klasičnog liberalnog određenja razlike između činova koji se odnose samo na delatnika i činova koji se odnose i na druge i postavlja pitanje kako se iz liberalne perspektive može posmatrati problem gojaznosti. Ukazujući na stvarne razloge koji izazivaju gojaznost, autor pravi razliku između apstraktnog liberalizma, koji ne vodi računa o kontekstu u kome se granica između dve vrste činova postavlja, i razvijenog, odgovornog liberalizma savremene liberalno-demokratske države koji na ovakav problem neosporno mora da reaguje. On, međutim, tvrdi da država i dalje reaguje neadekvatno, jer pogrešno postavlja ideju o autonomiji individue (ili porodice) pa stoga uglavnom deluje na posledice, a ne na uzroke i izazivače.